Desert Diary Story 40 – Nadaot sa Hail Center
Ni Desert Delicacy [desertdelicacy@yahoo.com]
Bagong salta pa lang ako sa Saudi noon kaya naloloka ako sa kapaligiran. Paano ba naman kahit saan ka lumingon ay ang popogi at ang ga-gwapo ng mga tao. Wala kang tulak kabigin dahil halo halo ang mga lahi. Pili ka na lang kung anong lahi. Arabs, Americans, European at mangilan ngilang mga Asians. Ang pinakamaganda pa dito ay dahil wala ngang ka kompetensyang mga babae kaya madali lang talagang kumuha ng booking. Pero kung may mga gwapo meron din namang mga pangit at mga mababaho.
Isa sa mga qualities ng mga bagong salta sa Saudi ay ang lakas ng loob. Noong baguhan pa lang ako wala akong pakialam kung may mga pulis o mga mutawa sa paligid o baka mahuli ako. Ang nasa isip ko lang noon ay ang humada ng walang pakundangan. Kaya sa kakahada nagkaroon din ako ng leksyon.
Papalakad kami ni Ronald (A.K.A. Rona) sa King Khalid Street sa Al Khobar at papauwi na sana patungong Dammam. May pasok pa kasi kinabukasan at 10:30PM na. As usual, ginabi na naman kami sa kaibigan naming si Dex sa may 7th Street at nakailang hada din kami sa mga regular knockers ni Dex. Habang naglalakad kami ni Ronald ay may sumusunod sa aming mga kotse at bumusina pa ang mga ito. Sarado na rin kasi lahat ng mga establishment pag ganitong oras at medyo may kadiliman na ang kapaligiran.
“Ay panalo ang naka BMW at delicious din ang driver”. Ito ang comment ni Rona noong nasipat niya ang tsuper.
“Well, delicious nga pero mas feel ko ang naka red na camry”. Sabat ko naman.
Nagpatuloy kami sa paglakad patunong Dhahran Road at dineadma na lang namin ang mga sumusunod sa amin. Pero hindi pa rin kami tinantanan at ikot pa rin ng ikot ang mga kotse. Maya maya pa ay nag park na ang red camry na may delicious na nagmamaneho.
“Mike, sasakay ako sa camry na pula ha?”. Nagpaalam sa akin si Rona.
“Bahala ka! Go!”. Knowing Rona na may pagka Ana (Anaconda) din at kung saan ang type ko doon din siya. Kinunan ko na lang ng picture ang car plate upang malaman namin kahit papano kung sakali mang may mangyari kay Rona. Nang maglaho na ang sinasakyan ni Rona ay nagpatuloy na lang ako sa paglalakad. May mga 4 pang kotse ang sumusunod sa akin pero ang pinakagwapo sa lahat ay ang naka blue na BMW. Since feel ko naman ang tsuper sumakay na rin ako.
“Hi, what’s your name?”. tanong ng driver ng aking sinakyang BMW.
“I’m Mike”. At ngumiti ako ng napakatamis tamis. “What’s yours?”.
“Mohammed”. Sambit niya habang nakangiti.
“Ahhhhh Ok”. Kasi naman halos 70% yata ng hada ko ay Mohammed ang pangalan. Ang iba ay Abdullah, Majid, Ali at kung ano ano pa. Napansin ko na lang na naghihimas himas na ng kanyang harapan si Mohammed.
“Please I want to see it”. Pakiusap ko kay Mohammed upang matingnan ko ang kanyang ari. Ang laki ng kanyang tarugo na ang puti puti at mamula mula ang ulo nito. Naglaway na ako kaagad at sa totoo lang gusto ko na siyang susuhin sa mga oras na iyon. Pero nagkasya na lang ako sa paghimas himas habang binabagtas namin ang King Khalid Street. Dineretcho niya ang daan hanggang sa marating namin ang Pepsi Road at lumiko ito kaliwa ng marating ang King Abdulaziz Interchange, ito ang daan papuntang Dammam – Khobar Highway. Sa fast lane si Mohammed tumahak upang hindi kami makita. Hindi din tented ang kanyang kotse pero sinabihan ko siyang susuhin ko na siya. Napangiti lang si Mohammed dahil napakalibog ko daw.
“Anta Manyok!” At sinabihan pa akong manyak daw ako. Sinabi ko naman sa kanya na manyak lang ako sa gwapong lalaki na katulad niya. Ang hirap ng aking posisyon dahil lumuhod na ako sa passenger’s seat at pilit inaabot ang ari ni Mohammed habang siya ay nagmamaneho. Hirap din si Mohammed na kontrolin ang kotse lalong lalo na’t tigas na tigas na ang kanyang ari. Although sa fastlane kami ay mahina lang ang kanyang pagpapatakbo dahil sinususo ko nga siya.
“Ahhhhhhhhh……..” napapa ungol lang si Mohammed tuwing kinakain ko ang kanyang magkabilaang bayag at palitan ko itong sinisipsip ng kanyang tarugo. Ang laki ng tarugo ni Mohammed dahil 10 pulgada yata ito sa totoo lang kasi kahit dalawang kamay ang hawak ko ay meron pa ring nakalabas. Ang haba talaga at ang laki pa. Feel ko sanang magpa bongkang kaso nagbibiyahe naman kami. Nang marating na anin ang Rakkah Area ay nag local road si Mohammed at lumiko doon sa kinaroroonan ng Hail Center yong may Dominos Pizza. Pagkatapos ay pumarada kami sa likod ng Hail Center mismo. Patuloy pa rin ako sa pagsuso kay Mohammed. Maya maya na lang ay may tumawag kay Mohammed. Nainis ako dahil kahit na sinususo ko siya ay parang wala lang sa kanya’t kumakausap pa rin sa mobile niya.
“Ahhhhhh ……. Ohhhhhhhhh …….”. Nakakainis kasi parang pinaparinig niya pa sa kanang kausap ang kanyang mga ungol nang lalabasan na siya. Nalasahan ko na lang bigla ang kanyang tamod na manamis namis. Pinutukan na pala siya. Nang maputokan na siya ay doon na rin niya binaba ang kanyang mobile.
“Mashallah ……….”. sabi ni Mohammed habang pinupunasan niya ng tissue ang kanyang ari na punong puno pa rin ng aking laway. Ako nama’y masuka suka dahil nga sa lasa ng tamod kaya kumuha din ako ng Kleenex at doon ko iniluwa ang di ko ma take na lasa ng tamod.
“Okay gotta go”. Pilit ko ng binubuksan ang pinto ng kanyang kotse ngunit automatic lock pala ito. Nakalimutan ko na sophisticated pala ang kotse ni Mohammed. Ultimong seat belt nito ay kusang lumalabas lock pa kaya.
“Relax, we’ll stay here for awhile”. At ngumiti ito sa akin sabay kindat pa. kinabahan na ako pero hindi ako nagpahalata. Nag usap kami at napag alaman ko na nag aaral pala siya sa KFUPM at 18 years old pa lang siya. Marami pa siyang naikwento. Tuwang tuwa ako dahil ang galing niya mag ingles. Bihira sa mga batang arabo ang marunong mag ingles. Halatang nagmula sa marangyang pamilya. Mga 15 minutes pa ang nakaraan ng bigla na lang may nag park katabi sa kotse namin. Kinabahan ako dahil ito siguro ang kausap kanina ni Mohammed. Maya maya pa ay bumukas na ang pintuan ng kabilang kotse at nakita ko ang isang negrong bata. Siguro like mohammed mga 18 years old pa lang. Nag usap sila ng Arabic ni Mohammed at binuksan na ni Mohammed ang lock ng pintuan.
“Hi, how are you?”. Tanong sa akin ng bagong dating na bado (Bedouin) .
“I’m fine”. Pero di ko feel kasi nga maitim.
Naghimas na ito ng kanyang ari at inaakit ako. Sinabi niyang punta daw ako sa kanyang kotse. Nanginig ang aking katawan hindi dahil sa libog kundi dahil sa asar. “Tang ina! Ayaw kong sumuso ng maiitim ano!”. Sa isip isip ko lang. Lumabas na ako sa kotse ni Mohammed dahil may pagkakataon na. Iba ang kutob ko at mukhang daot ang mga ito. Lumapit ako sa kotse ng maitim na bata at nakita kong may apat pang mga negro. “Pucha! Ampapangit!”. Sambit ko sa aking sarili pero kalmado pa rin ako. Ayaw kong magpahalata na di ko sila type at baka ako’y ma okray.
“Get in!”. Utos ng batang bado sa akin.
“Okay”. Matipid kong sagot. Tiningnan ko ang kotse at hindi naman pala ito automatic door kaya napangiti ako. Akala naman ng mga negro sa loob ay sila ang nginitian ko. Binuksan ko ang pintuan ng front passenger’s seat at aktong sasakay ngunit di pa ako pumasok. Umikot pa sa likod ng kotse ang batang bado ngunit tumakbo na ako palayo sa kanila. Nagsigawan ng Arabic ang mga nasa loob ng kotse pero takbo ako palayo sa parking lot.
“Putah! Muntik na ako”. Sa isip isip ko lang at tumakbo ako ng tumakbo hanggang marating ko ang Hail Center. Pumasok ako sa Hail Center ngunit may sumunod sa akin ang tatlong mga negrong nasa loob ng sasakyan ng batang bado. Usually kasi sa mga agawan ng cellfone or Chupa-dap (Chupa Hold Up) ang mga maiitim talaga ang gumagawa ng kabulastugan. Takbo pa rin ako sa harap ng Dominos Pizza hanggang sa highway.
“Putah ang tagal ng taxi”. Naloka naman ako dahil mag aabang pa ako ng taxi kaya naabutan talaga ako ng mga bado. Nang maabutan ako ay inaarabic ako pero di ko sila maintindihan. May kumakapkap sa aking bulsa, sigurado maaagaw talaga ang aking Iqama (residence card) at mobile. Pinalibutan na nila ako at gusto ng kunin ang aking wallet. Hanggang sa nagpumiglas ako dahil gusto na nila akong hawakan.
“Maagaw lang ang lahat wag lang ang Iqama”. Mahal kasi ang iqama at 1,500 riyals ang multa niyan pag nawala.
“Jib Mobile”. Sigaw ng isa sa akin at gustong ibigay ko daw sa kanya ang aking mobile. Naloka na at ang papangit pa naman kaya kabadong kabado ako. Wala ng masyadong sasakyan na dumadaan kaya naloka pa ako. May mangilan ngilan na sasakyan na dumadaan ngunit puro private. Wala pa namang nakikialam dito kahit na nakikita ka nilang inookray o dinadaot ka.
Palinga linga ako’t di ko talaga binigay ang mobile at wallet ko. Nakita ko ang signal na red. Kaharap kasi ng dominos pizza ang signal lights. May mangilan ngilang private cars akong nakita ngunit wala talagang taxi. Merong lumingon na Itik na nagmamaneho ng Toyota camry na private at sinigawan ko.
“Help!!”. Narinig siguro ako’t pumara ito mga 5 meters sa aking kinatatayuan at sa mga okray na mga bado. Kumawala talaga ako di ko alam kung saan ko nakuha ang aking lakas at tumakbo ako papalapit sa sasakyan. Nautakan ko sila at na autolock kaagad ng Indian ang kanyang sasakyan at kahit na pula pa ang signal ay pinatakbo na niya ito ng napakabilis.
“Thank you my friend”. Hingal na hingal akong nagpasalamat sa Indian.
“Saudi Harami”. Walang humpay ang pasalamat ko sa Indian na tumulong sa akin. Isa pala siyang salesman ng isang printing press at namukhaan ako kaya niya ako tinulungan. Hinatid ako ng Indian sa aming villa. Hindi naman ako nakatulog dahil ang lakas pa rin ng pintig ng aking dibdib kahit na nasa safe na akong lugar. Kinabukasan kinuwento ko na ito sa aking mga kaibigan at isa lang ang kanilang sagot. “MERECE!”.
--- ENDS --
This story is free for all. Please do not take out the credits and always ask permission from the author before posting it to other sites. Merci Katir Maraming salamat po. Email Desert Delicacy [desertdelicacy@yahoo.com] for comments or visit http://desert-diaries.blogspot.com for more stories.
Ni Desert Delicacy [desertdelicacy@yahoo.com]
Bagong salta pa lang ako sa Saudi noon kaya naloloka ako sa kapaligiran. Paano ba naman kahit saan ka lumingon ay ang popogi at ang ga-gwapo ng mga tao. Wala kang tulak kabigin dahil halo halo ang mga lahi. Pili ka na lang kung anong lahi. Arabs, Americans, European at mangilan ngilang mga Asians. Ang pinakamaganda pa dito ay dahil wala ngang ka kompetensyang mga babae kaya madali lang talagang kumuha ng booking. Pero kung may mga gwapo meron din namang mga pangit at mga mababaho.
Isa sa mga qualities ng mga bagong salta sa Saudi ay ang lakas ng loob. Noong baguhan pa lang ako wala akong pakialam kung may mga pulis o mga mutawa sa paligid o baka mahuli ako. Ang nasa isip ko lang noon ay ang humada ng walang pakundangan. Kaya sa kakahada nagkaroon din ako ng leksyon.
Papalakad kami ni Ronald (A.K.A. Rona) sa King Khalid Street sa Al Khobar at papauwi na sana patungong Dammam. May pasok pa kasi kinabukasan at 10:30PM na. As usual, ginabi na naman kami sa kaibigan naming si Dex sa may 7th Street at nakailang hada din kami sa mga regular knockers ni Dex. Habang naglalakad kami ni Ronald ay may sumusunod sa aming mga kotse at bumusina pa ang mga ito. Sarado na rin kasi lahat ng mga establishment pag ganitong oras at medyo may kadiliman na ang kapaligiran.
“Ay panalo ang naka BMW at delicious din ang driver”. Ito ang comment ni Rona noong nasipat niya ang tsuper.
“Well, delicious nga pero mas feel ko ang naka red na camry”. Sabat ko naman.
Nagpatuloy kami sa paglakad patunong Dhahran Road at dineadma na lang namin ang mga sumusunod sa amin. Pero hindi pa rin kami tinantanan at ikot pa rin ng ikot ang mga kotse. Maya maya pa ay nag park na ang red camry na may delicious na nagmamaneho.
“Mike, sasakay ako sa camry na pula ha?”. Nagpaalam sa akin si Rona.
“Bahala ka! Go!”. Knowing Rona na may pagka Ana (Anaconda) din at kung saan ang type ko doon din siya. Kinunan ko na lang ng picture ang car plate upang malaman namin kahit papano kung sakali mang may mangyari kay Rona. Nang maglaho na ang sinasakyan ni Rona ay nagpatuloy na lang ako sa paglalakad. May mga 4 pang kotse ang sumusunod sa akin pero ang pinakagwapo sa lahat ay ang naka blue na BMW. Since feel ko naman ang tsuper sumakay na rin ako.
“Hi, what’s your name?”. tanong ng driver ng aking sinakyang BMW.
“I’m Mike”. At ngumiti ako ng napakatamis tamis. “What’s yours?”.
“Mohammed”. Sambit niya habang nakangiti.
“Ahhhhh Ok”. Kasi naman halos 70% yata ng hada ko ay Mohammed ang pangalan. Ang iba ay Abdullah, Majid, Ali at kung ano ano pa. Napansin ko na lang na naghihimas himas na ng kanyang harapan si Mohammed.
“Please I want to see it”. Pakiusap ko kay Mohammed upang matingnan ko ang kanyang ari. Ang laki ng kanyang tarugo na ang puti puti at mamula mula ang ulo nito. Naglaway na ako kaagad at sa totoo lang gusto ko na siyang susuhin sa mga oras na iyon. Pero nagkasya na lang ako sa paghimas himas habang binabagtas namin ang King Khalid Street. Dineretcho niya ang daan hanggang sa marating namin ang Pepsi Road at lumiko ito kaliwa ng marating ang King Abdulaziz Interchange, ito ang daan papuntang Dammam – Khobar Highway. Sa fast lane si Mohammed tumahak upang hindi kami makita. Hindi din tented ang kanyang kotse pero sinabihan ko siyang susuhin ko na siya. Napangiti lang si Mohammed dahil napakalibog ko daw.
“Anta Manyok!” At sinabihan pa akong manyak daw ako. Sinabi ko naman sa kanya na manyak lang ako sa gwapong lalaki na katulad niya. Ang hirap ng aking posisyon dahil lumuhod na ako sa passenger’s seat at pilit inaabot ang ari ni Mohammed habang siya ay nagmamaneho. Hirap din si Mohammed na kontrolin ang kotse lalong lalo na’t tigas na tigas na ang kanyang ari. Although sa fastlane kami ay mahina lang ang kanyang pagpapatakbo dahil sinususo ko nga siya.
“Ahhhhhhhhh……..” napapa ungol lang si Mohammed tuwing kinakain ko ang kanyang magkabilaang bayag at palitan ko itong sinisipsip ng kanyang tarugo. Ang laki ng tarugo ni Mohammed dahil 10 pulgada yata ito sa totoo lang kasi kahit dalawang kamay ang hawak ko ay meron pa ring nakalabas. Ang haba talaga at ang laki pa. Feel ko sanang magpa bongkang kaso nagbibiyahe naman kami. Nang marating na anin ang Rakkah Area ay nag local road si Mohammed at lumiko doon sa kinaroroonan ng Hail Center yong may Dominos Pizza. Pagkatapos ay pumarada kami sa likod ng Hail Center mismo. Patuloy pa rin ako sa pagsuso kay Mohammed. Maya maya na lang ay may tumawag kay Mohammed. Nainis ako dahil kahit na sinususo ko siya ay parang wala lang sa kanya’t kumakausap pa rin sa mobile niya.
“Ahhhhhh ……. Ohhhhhhhhh …….”. Nakakainis kasi parang pinaparinig niya pa sa kanang kausap ang kanyang mga ungol nang lalabasan na siya. Nalasahan ko na lang bigla ang kanyang tamod na manamis namis. Pinutukan na pala siya. Nang maputokan na siya ay doon na rin niya binaba ang kanyang mobile.
“Mashallah ……….”. sabi ni Mohammed habang pinupunasan niya ng tissue ang kanyang ari na punong puno pa rin ng aking laway. Ako nama’y masuka suka dahil nga sa lasa ng tamod kaya kumuha din ako ng Kleenex at doon ko iniluwa ang di ko ma take na lasa ng tamod.
“Okay gotta go”. Pilit ko ng binubuksan ang pinto ng kanyang kotse ngunit automatic lock pala ito. Nakalimutan ko na sophisticated pala ang kotse ni Mohammed. Ultimong seat belt nito ay kusang lumalabas lock pa kaya.
“Relax, we’ll stay here for awhile”. At ngumiti ito sa akin sabay kindat pa. kinabahan na ako pero hindi ako nagpahalata. Nag usap kami at napag alaman ko na nag aaral pala siya sa KFUPM at 18 years old pa lang siya. Marami pa siyang naikwento. Tuwang tuwa ako dahil ang galing niya mag ingles. Bihira sa mga batang arabo ang marunong mag ingles. Halatang nagmula sa marangyang pamilya. Mga 15 minutes pa ang nakaraan ng bigla na lang may nag park katabi sa kotse namin. Kinabahan ako dahil ito siguro ang kausap kanina ni Mohammed. Maya maya pa ay bumukas na ang pintuan ng kabilang kotse at nakita ko ang isang negrong bata. Siguro like mohammed mga 18 years old pa lang. Nag usap sila ng Arabic ni Mohammed at binuksan na ni Mohammed ang lock ng pintuan.
“Hi, how are you?”. Tanong sa akin ng bagong dating na bado (Bedouin) .
“I’m fine”. Pero di ko feel kasi nga maitim.
Naghimas na ito ng kanyang ari at inaakit ako. Sinabi niyang punta daw ako sa kanyang kotse. Nanginig ang aking katawan hindi dahil sa libog kundi dahil sa asar. “Tang ina! Ayaw kong sumuso ng maiitim ano!”. Sa isip isip ko lang. Lumabas na ako sa kotse ni Mohammed dahil may pagkakataon na. Iba ang kutob ko at mukhang daot ang mga ito. Lumapit ako sa kotse ng maitim na bata at nakita kong may apat pang mga negro. “Pucha! Ampapangit!”. Sambit ko sa aking sarili pero kalmado pa rin ako. Ayaw kong magpahalata na di ko sila type at baka ako’y ma okray.
“Get in!”. Utos ng batang bado sa akin.
“Okay”. Matipid kong sagot. Tiningnan ko ang kotse at hindi naman pala ito automatic door kaya napangiti ako. Akala naman ng mga negro sa loob ay sila ang nginitian ko. Binuksan ko ang pintuan ng front passenger’s seat at aktong sasakay ngunit di pa ako pumasok. Umikot pa sa likod ng kotse ang batang bado ngunit tumakbo na ako palayo sa kanila. Nagsigawan ng Arabic ang mga nasa loob ng kotse pero takbo ako palayo sa parking lot.
“Putah! Muntik na ako”. Sa isip isip ko lang at tumakbo ako ng tumakbo hanggang marating ko ang Hail Center. Pumasok ako sa Hail Center ngunit may sumunod sa akin ang tatlong mga negrong nasa loob ng sasakyan ng batang bado. Usually kasi sa mga agawan ng cellfone or Chupa-dap (Chupa Hold Up) ang mga maiitim talaga ang gumagawa ng kabulastugan. Takbo pa rin ako sa harap ng Dominos Pizza hanggang sa highway.
“Putah ang tagal ng taxi”. Naloka naman ako dahil mag aabang pa ako ng taxi kaya naabutan talaga ako ng mga bado. Nang maabutan ako ay inaarabic ako pero di ko sila maintindihan. May kumakapkap sa aking bulsa, sigurado maaagaw talaga ang aking Iqama (residence card) at mobile. Pinalibutan na nila ako at gusto ng kunin ang aking wallet. Hanggang sa nagpumiglas ako dahil gusto na nila akong hawakan.
“Maagaw lang ang lahat wag lang ang Iqama”. Mahal kasi ang iqama at 1,500 riyals ang multa niyan pag nawala.
“Jib Mobile”. Sigaw ng isa sa akin at gustong ibigay ko daw sa kanya ang aking mobile. Naloka na at ang papangit pa naman kaya kabadong kabado ako. Wala ng masyadong sasakyan na dumadaan kaya naloka pa ako. May mangilan ngilan na sasakyan na dumadaan ngunit puro private. Wala pa namang nakikialam dito kahit na nakikita ka nilang inookray o dinadaot ka.
Palinga linga ako’t di ko talaga binigay ang mobile at wallet ko. Nakita ko ang signal na red. Kaharap kasi ng dominos pizza ang signal lights. May mangilan ngilang private cars akong nakita ngunit wala talagang taxi. Merong lumingon na Itik na nagmamaneho ng Toyota camry na private at sinigawan ko.
“Help!!”. Narinig siguro ako’t pumara ito mga 5 meters sa aking kinatatayuan at sa mga okray na mga bado. Kumawala talaga ako di ko alam kung saan ko nakuha ang aking lakas at tumakbo ako papalapit sa sasakyan. Nautakan ko sila at na autolock kaagad ng Indian ang kanyang sasakyan at kahit na pula pa ang signal ay pinatakbo na niya ito ng napakabilis.
“Thank you my friend”. Hingal na hingal akong nagpasalamat sa Indian.
“Saudi Harami”. Walang humpay ang pasalamat ko sa Indian na tumulong sa akin. Isa pala siyang salesman ng isang printing press at namukhaan ako kaya niya ako tinulungan. Hinatid ako ng Indian sa aming villa. Hindi naman ako nakatulog dahil ang lakas pa rin ng pintig ng aking dibdib kahit na nasa safe na akong lugar. Kinabukasan kinuwento ko na ito sa aking mga kaibigan at isa lang ang kanilang sagot. “MERECE!”.
--- ENDS --
This story is free for all. Please do not take out the credits and always ask permission from the author before posting it to other sites. Merci Katir Maraming salamat po. Email Desert Delicacy [desertdelicacy@yahoo.com] for comments or visit http://desert-diaries.blogspot.com for more stories.
No comments:
Post a Comment